Een nieuwe reisgenoot, Wilde dieren en Cutuur

Zaterdag ochtend 22 oktober, vroeg uit de veren. Om 09:00 vertrekt het vliegtuig vanuit Port Elizabeth naar Johannesburg. Waar het laatste deel van dit avontuur gaat beginnen. Met een heel uitzwaai comité gaan we richting het vliegveld. Hier nog even afscheid nemen en dan naar de Gate.
Eenmaal op Johannesburg aangekomen huren we meteen een auto. En jawel hoor. Na onze rode Red en witte Freek Toet, hebben we nu een blauwe auto! Zij heeft de naam Dutchie gekregen. Jammer dat onze reis niet nog een vierde chapter kent waar in wij een oranje auto kunnen huren. Maar als iemand zich geroepen voelt om een oranje auto voor ons klaar te zetten op Schiphol zijn wij ook tevreden!
Vanuit Johannesburg rijden we door naar Soweto. In Soweto aangekomen trekken luchtige kleding aan en genieten even van het zonnetje. De tempraturen liggen hier een stuk hoger dan in Kaapstad en Port Elizabeth. We hopen dat het weer zo blijft zodat we in de laatste weken toch nog een kleurtje op doen. In het zonnetje maken we een planning voor de komende dagen en boeken voor morgen een biketour door Soweto. ’s Avonds is er een braai bij ons hostel. Heel gezellig. We eten hier voor het eerst pap, en dan bedoelen we de echte Zuid-Afrikaanse pap dat gemaakt is van gemalen mais. Best lekker.
Wanneer we net slapen worden we wakker door onweer en bliksem, we horen hem meerdere keren inslaan vlak naast ons. Gelukkig houd het onweer na een paar uurtjes weer op en kunnen we nog een paar uurtjes slaap pakken.
Wanneer we wakker worden schijnt gelukkig het zonnetje alweer volop, tijd om ons klaar te maken voor onze biketour. We trekken onze strakke fietspakjes aan en gaan gewapend met camera en Gopro op pad. Tijdens de tour rijden we langs alle hoogtepunten van Soweto zoals het Vrouwenmonument , de gedenkplaats van de studentenopstand tijdens de apartheid, het stadion en het huis van Nelson Mandela en Desmond Tutu. De bevolking van Soweto is super vriendelijk. Iedereen zegt gedag en alle kinderen willen een high five. Ook willen alle kinderen dolgraag op de foto en meerijden op de fiets. Aan het einde van de biketour staat er een Afrikaanse lunch voor ons klaar, ook weer erg lekker. Na de lunch stappen we in Dutchie en vertrekken we richting Graskop. We rijden via de prachtige panorama route. Eenmaal aangekomen in het hostel raadt de eigenaar ons een echt Afrikaans restaurant aan. Voordat ons eten wordt geserveerd komt de ober met een schaal warm water om onze handen te wassen. Typisch Afrikaans. We hebben heerlijk gegeten.

Maandag gaan we vroeg op pad. Eerst rijden we naar God’s Window om daar te wandelen en te genieten van het prachtige uitzicht. Ook struinen we daar nog even over een Afrikaans marktje. Genieten.
Na God’s Window rijden we verder naar de waterval route. We bezoeken de twee hoogste watervallen. Deze zijn echter door de droogte in Zuid-Afrika niet heel groot meer. We rijden door naar Pilgrims Rest, een klein dorpje in de bergen waar de tijd heeft stil gestaan. Van oude eettentjes tot een oude begraafplaats met een Roversgraf. Van een ouderwets tankstation tot een garage vol mooie oude auto’s. We hebben hier geluncht en door heen geslenterd. Zeker een aanrader voor degene die Zuid-Afrika nog eens wil bezoeken.
Aan het eind van de middag rijden we terug naar Graskop waar we een Belg met een zachte G (Katelijne) ontmoeten en twee Nederlandse dames. Samen gaan we BBQ’en en hebben een gezellige avond. We komen erachter dat Katelijne en wij de zelfde planning hebben voor de komende dagen en besluiten om samen verder te reizen.
Dinsdag rijden wij eerst nog naar de Blyde River Canyon waar we een stukje lopen en de Canyon bezichtigen. Hierna rijden we door naar ‘de drie rondavels’ ook een prachtig uitzichtpunt. We lunchen nog ergens en rijden dan door richting het Krugerpark waar we Katelijne weer ontmoeten. We zijn zo benieuwd naar het Krugerpark!
We overnachten in het Krugerpark in een leuke rondavel. Woensdag staan we om kwart voor vijf op om om half 6 het hek door te rijden en opzoek te gaan naar de Big Five en alle andere dieren die in het Krugerpark leven. We rijden samen met Katelijne door het park en wat zien we vandaag ongelooflijk veel dieren. Ontelbaar veel olifanten, giraffen, buffels, impala’s, kudu’s, neushoorns (witte en zwarte), nijlpaarden, zeebra’s, pumba’s (wrattenzwijnen), baboons en andere apen maar ook een paar varanen, hyena’s, krokodillen, drie leeuwen, drie luipaarden. Vooral één luipaard ligt heel dichtbij en poseert als een fotomodel. Volgens kenners hebben we heel veel geluk dat we zoveel dieren op één dag zien. Met name drie luipaarden zien op één dag komt bijna niet voor. Naast al deze mooie dieren hebben we ook een paar karkassen en een dode giraffe gezien. De roofvogels genoten van hun maaltijd. ’s Avonds gaan we weer lekker uiteten en op tijd naar bed.
Donderdag gaan we weer een dag dieren spotten in het Krugerpark. Vandaag met zijn tweeën. Katelijne ontmoeten we vanavond weer in het volgende hostel. Ook vandaag zien we weer veel dieren maar dat zijn helaas niet de zeldzame dieren zoals leeuwen, cheeta’s en luipaarden. Wel zien we een dode neushoorn liggen. Deze is waarschijnlijk door stropers gedood voor zijn hoorn. Ook in het Krugerpark wordt helaas nog veel gestroopt.
Tijdens het middaguur nuttigen we in het park een lunch. We bestellen wraps. Blijkbaar vallen deze ook in de smaak bij apen want één van de apen besloot een wrap te stelen en deze lekker op te peuzelen. Rond 6 uur verlaten we het Krugerpark en rijden naar een ander wildpark dat grenst aan het Krugerpark. We slapen hier echt tussen de dieren. ’s Avonds haalt Jamie Lee nog snel wat spullen uit de auto en wordt hierbij vergezeld door een mannelijke kudu op amper een meter afstand. Gelukkig schrikt de kudu meer van Jamie Lee dan andersom.

Vrijdag ochtend laten we de wildparken achter ons en rijden naar Swaziland. Het is een eind rijden maar wat is het hier mooi tussen de bergen en veel groener dan in het Krugerpark. We slapen weer in een luxe rondavel maar eerst nuttigen we een Afrikaans buffet met onder andere impala. Best lekker! Na het eten begint bij het kampvuur, waar ook drie wrattenzwijnen liggen te genieten (heel schattig), een typische Swazidans met zang en trommels. Leuk om een keer te zien.
Wanneer we zaterdag ochtend wakker worden is het nog steeds lekker weer, zonnig en warm. We besluiten samen met Katelijne om een Hike van 7km door de bergen te doen. De Hike is erg mooi maar ook vermoeiend met dit warme weer. Na de Hike ploffen we op het terras neer voor veel koud drinken. Na de lunch rijden we verder naar de onderkant van Swaziland om daar de grens naar Zuid-Afrika weer te passeren. Vlak bij de grens begint het heel hard te stormen en onweren. Dit blijft nog een paar uur aanhouden tot we in St. Lucia zijn. Het is nog steeds aan het stormen en onweren. In Nederland hebben we al tijden niet zulk noodweer gehad. St. Lucia ligt aan de kust en dus eten we vanavond lekker sushi. We blijven twee nachten in St. Lucia.
Zondag doen we een dagje rustig aan. ’s Ochtends nog steeds regen, regen en nog eens regen. We lopen een rondje door het stadje en doen ’s middags een Hippo and Crocodile boottour over het St. Lucia meer. Gelukkig is het inmiddels droog. Tijdens de boottour spotten we ongelooflijk veel nijlpaarden van heel dichtbij. Soms ligt er een groep van twintig nijlpaarden op maar een paar meter afstand. Het doel om een gapend nijlpaard op de foto te krijgen is dan ook gelukt! Ook hebben we hier een grote krokodil gezien. Deze bleef helaas alleen veel onder water. Na de boottour doen we boodschappen. Vanavond gaan we gezellig braaien.

We zijn inmiddels alweer een week aan het reizen. De dagen gaan zo snel!

Maandag gaan we met zijn drieën naar het Hluhluwe park in St. Lucia. Dit is het oudste wildpark van Zuid-Afrika. Het is niet zo groot als het Krugerpark en er leven niet zoveel dieren, maar het park zelf is mooier en groener. Rond half 5 rijden we het park uit en rijden richting Durban. We zijn nog geen kwartier aan het rijden en het noodweer breekt los. Onwijs veel regen, flitsen en onweer en de Afrikanen maar klagen over de droogte… Nou de Nederlanders zijn er en het regent hoor. Als we ’s avonds om half 8 in Durban aankomen is het nog steeds noodweer. Het noodweer blijft nog de hele nacht aanhouden. Zelfs wanneer we dinsdag ochtend op pad gaan om Durban te verkennen regent het nog steeds. Gelukkig houd de regen rond 11 uur op en maken we een wandeling over de boulevard. Durban oogt heel Amerikaans. We lunchen op de pier met mooi uitzicht en rijden nog even langs het stadion voor we uit Durban vertrekken richting de Drakensbergen. We boeken twee overnachtingen in de Drakensbergen aan de voet van de Sanipass.
Op woensdag (gister) gaan we samen met Katelijne en nog twee andere Belgen uit de lodge met een gids in een 4x4 de Sanipass op richting Lesotho. De gids is een blanke oude man van 74 jaar. Hij oogt op het eerste gezicht een beetje verstrooit, vooral als blijkt dat hij de sleutel van de auto niet meer kan vinden. We vragen ons alle vijf af hoe we ooit boven aan de Sanipass komen. Al snel blijkt echter dat we ons geen betere gids konden wensen. Matthew, de gids, blijkt een doorgewinterde gids te zijn. Hij doet dit werk al 56 jaar. Daar komt bij dat hij zelf geboren is in Lesotho en dus ook de taal spreekt. Hij weet vanalles te vertellen over de Sanipass, de bergen, de dieren en de planten.
Bijna aan het einde van de Sanipass passeren we de grens en rijden Zuid-Afrika uit. Eerst rijden we nog ongeveer twintig minuten door ‘niemandsland’ het stuk land is letterlijk van niemand. Uiteindelijk komen we bij de grenspost naar Lesotho. Dit is het einde van de Sanipass en het hoogste punt in Zuid-Afrika. We rijden nog een stuk door Lesotho en ontmoeten Basotho’s (inwoners van Lesotho). Onze gids kent veel van de herders. Tiener jongens en jonge mannen die een paar zomers als herders moeten doorbrengen in de bergen om een echte man te worden. Ook ontmoeten we schapenherders en kijken hoe het schapenwol klaar gemaakt wordt voor export. De wol is dan nog geheel onbewerkt. Wol is één van de weinige bron van inkomsten dat Lesotho heeft. Hierna gaan we op bezoek bij een vrouw die in een rondavel woont. Zij heeft een heerlijk brood voor ons gebakken en bier gebrouwd. Het is erg leuk om te zien hoe deze mensen leven en hoe anders de cultuur hier weer is. Nog een weetje: Lesotho is het enige land waar de vrouwen een betere scholing krijgen dan de mannen. Dit komt doordat de mannen als tiener en jongeman de bergen in moeten. Voordat we de grens weer over gaan en de Sanipass naar beneden rijden, drinken we nog wat in het hoogste kroegje van Afrika. Wanneer we rond vijf uur bij de lodge arriveren is onze maag 20x omgedraaid en zijn we moe maar voldaan. Wat hebben we veel geleerd en gezien. Deze tip van Janny was zeker de moeite waard.

Als we vanmorgen wakker worden schijnt EINDELIJK de zon weer! Het is meteen lekker warm. We doen rustig aan en rijden door de bergen naar onze volgende overnachting. Wat genieten we van het prachtige uitzicht onderweg! Alle verschillende kleuren groen en meertjes verstopt tussen de bergen. Rond twee uur komen we aan bij onze volgende overnachting in Centraal Drakensbergen. Het is een mooi groot landgoed in de bergen. We willen eigenlijk even genieten van de zon maar inmiddels slaat het weer om, het onweert en bliksemt, de lucht is grauw. We balen enorm maar we hebben nu wel even tijd om ons blog bij te werken.

We genieten nog steeds ontzettend van dit avontuur en balen dat we nog maar zes dagen over hebben. Daarentegen zijn we wel blij om al onze lieve familie en vrienden straks weer te zien, ons eigen bed en douche en het eten!

Tot snel!